Kızının bilmiş bilmiş de olsa belirttiği her fikri dünyanın en akıllı yorumu gibi kabul eden, fikirlerini daha sık, daha rahat dile getirmesi için onu cesaretlendiren, anneyle birlikte onu sonuna, en sonuna kadar okutan, dışarıdakiler onun sesini duymadığında veya bu kız seferlerinden yorgun, yenik, yaralı geldiğinde onun yaralarını sarıp tekrar sefere yollayan, insanlık hallerini çok iyi anlayan, en büyük günahın umutsuzluğa kapılmak olduğunu öğreten ve koca kazık olduğu halde babasına hala "düdük makarnadan kolye" hediye eden kızını bağrına basan babamın Babalar Günü kutlu olsun.
ne güzel yazmışsın peripatetic, ne anlamlı, biraz gözleri sulandıran ama yüzde tatlı bir tebessüm bırakan. ayrıca senin bu fotoğrafındaki küçük halini ıssırırım ben...
YanıtlaSil